αναφέρεται σε συμπεριφορές που θεωρούνται φυσιολογικές και γίνονται αποδεκτές από την κοινωνία, παρόλο που είναι αρνητικές και επιβλαβείς για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ή για όσα εκλαμβάνονται ως τέτοια. Η διαφορά μεταξύ της “ορατής ομοφοβίας” και της “αόρατης ομοφοβίας” είναι ότι η πρώτη είναι σκόπιμη και γίνεται εύκολα αντιληπτή ως αρνητική (υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί και να απαγορεύεται), ενώ η δεύτερη είναι συνήθως μη σκόπιμη, δύσκολα διακρίνεται ή αποδεικνύεται και είναι κοινωνικά αποδεκτή σε μια ετεροκανονική κοινωνία. Όταν οι ΛΟΑΤΚΙ+ επισημαίνουν την “αόρατη ομοφοβία”, συνήθως θεωρούνται υπερευαίσθητα. Μερικά παραδείγματα αόρατης ομοφοβίας είναι τα παρακάτω: ομοφοβικά αστεία, αποφυγή επαφής με ΛΟΑΤΚΙ+ ή όσα άτομα εκλαμβάνονται ως τέτοια ─ακόμη και απλά αλλάζοντας πεζοδρόμιο, ή απόφαση κοινωνικών συναναστραφών με ένα άτομο που δεν προσδιορίζεται ως ετεροφυλόφιλο ή/και cisgender. Αυτές οι συμπεριφορές μπορούν να οδηγήσουν σε αποκλεισμό, άγχος και να επηρεάσουν την ευημερία όσων βιώνουν αθέατες ομοφοβικές καταστάσεις. Η ορατή και ορατή ομοφοβία αποτελεί φαινόμενο ανάλογο του (ορατού ή αδιόρατου) σεξισμού, αντισημιτισμού ή ισλαμοφοβίας.